Να έρθει η τέταρτη βιομηχανική επανάσταση, να γίνω ημιρομπότ.
Να ερωτεύομαι ένα άλλο ημιρομπότ με μια ροζ κάρτα επέκτασης.
Να σέβομαι το περιβάλλον με μια πράσινη κάρτα.
Να ταξιδεύω σ όλο τον πλανήτη με μια μωβ κάρτα εικονικής υδρογείου κι αν το επιθυμώ και σε άλλους πλανήτες.
Να κάνω άρτια κηπουρική, καθαρισμό σπιτιού, φροντίδα κατοικίδιων και μαγειρική, με μια καφέ οικοκυρική κάρτα.
Να γιατρεύω τον πονόδοντο, τις ημικρανίες και τον καρκίνο μου, με μια λευκή κάρτα.
Να αναπαράγoμαι κατόπιν αίτησης με μια δυαδική κάρτα και μόνο αν αυτό εξυπηρετεί το σύνολο.
Να εισάγω δεδομένα ψυχαγωγίας κάθε Κυριακή και Τετάρτη.
Να έχω αεριωθούμενα αθλητικά παπούτσια, αντικουνουπική μπέρτα και φορτιστή καφείνης.
Να έχω στολή με μικροκλίμα και γάντια πραγματικής αφής.
Να βλέπω τις βιωματικές μου ταινίες στο νύχι απ το μεγάλο δάχτυλο, ενώ θα μπορώ κατόπιν συνεννοήσεως να τις ανταλλάζω με βιωματικές ταινίες άλλων ημιρομπότ.
Να πεθαίνω για οκτώ μήνες απαλλάσοντας τον πλανήτη απ την ύπαρξη μου και να ξαναζώ τον ένατο με την λειτουργία αφύπνισης, μόνο αν αυτό βολεύει, αλλιώς απ του χρόνου.
Να παρακολουθώ βιονικά σπορ.
Να έχω την ταχύτητα του γατόπαρδου, την αφοσίωση του λύκου και την επιμονή της χελώνας.
Να έχω για κυβερνήτη το μέταλλο και για Θεό το ρεύμα.
Να παίζω μουσική απ τα ρουθούνια και στα βλέφαρα να γράφεται η ποίηση μου.
Να μην έχω πρωτότυπη σκέψη ή βούληση όπως και τόσοι, αλλά μόνο ορθές ή μη ορθές λειτουργίες.
Να μην ζέχνω και να μην μιλάω φωναχτά.
Να βρίσκω τα ψέματα άχρηστα, την προσποίηση ένα καθαρό χάσιμο χρόνου, τις προσβολές παλαιολιθικές και τις κατίνες μουσιακά εκθέματα.
Να έχω περισσότερο χρόνο λειτουργίας, την ψυχραιμία των κυκλωμάτων μου, και την ηρεμία ενός διακόπτη on/off.
Να έχω φάβες χωρίς λάκκους.
Να έχω διαθέσιμη φραγή ομιλίας και κυρίως, φραγή ακοής.
Να τιμώ τον κατασκευαστή μου και να του προσφέρω διάφορα κέρδη δείχνοντας την ευγνωμοσύνη μου.
Να χρειάζομαι ηλιακά Βολτ και όχι χρήματα.
Nα χρειάζομαι συντήρηση. Όχι αγάπη.
Να ζω από σεβασμό και όχι από έπαρση.
Να ανατινάζομαι την τρίτη φορά που θα βλάπτω ηθελημένα κάποια ύπαρξη, ηλεκτρονική ή μη.
Να με λένε "Κάπα δύο Άλφα εξήντα τέσσερα".
Να δωρίζω την μπαταρία μου όπου επιθυμώ.
Να ζω σταθερά μέσα στην χαοτική πλεύση του σύμπαντος μέχρι να χαθώ από ένα απρόβλεπτο φυσικό φαινόμενο ή να αντικαθίσταμαι πρόθυμα στην έλευση πιο εξελιγμένων μοντέλων.
Με τέτοιο παρόν, μου είναι αδύνατο να νιώσω τρόμο για το μέλλον.